jueves, 28 de febrero de 2008

Infinito + 1








Parto da intuición, supoño unha forma que pode ser ou non ser. É noite e hai escuridade, apenas isso. Escuridade, o infinito. A cámara é capaz de extrair por baixo da miña intuición a forma que existe. Mais hai que somar un, a forma, a realidade visíbel e algo máis intanxíbel que se mete no medio: o vento, a choiva, a luz, a calidez, o frío, o vermello.

Non parto de obxectos e non consigo obxectos. Non hai figuras delimitadas e perfectamente configuradas. Ás veces un elemento inesperado entra na fotografía a través das nosas mans: o mar, unha nova personaxe en forma de paraugas vermello... Son formas, intuidas polo ollo humano tan limitado que o vento torna cadros, que a choiva converte en realidade diluída, fotografías da calidez, do tiritar das mans transmitido á realidade, forzando a percepción.
O que o ollo non ve.




Texto de Raquel Miragaia

jueves, 7 de febrero de 2008

Carnaval en Orense

Teixugueira


Castro de Laza
Mougas

Tamicelas




Teixugueira



Ruta fotográfica por los carnavales orensanos con Manolo y Xurxo.